Przyszły polski prezydent spotkał się niedawno w Warszawie z Jebem Bushem, który odwiedził kilka stolic europejskich. Wkrótce potem Bush ogłosił swą kandydaturę, na razie w przedbiegu nominacyjnym, do przyszłorocznych wyborów prezydenckich w USA. Wizyta pokazała, że Bush i elity europejskie czują do siebie przysłowiową miętę. (więcej…)
Mocarstwa, zainteresowane wydarzeniami Polsce, przyjęły wynik wyborów prezydenckich umiarkowanie i po „mocarstwowemu”. Najwięcej atramentu w temacie zmiany warty na Krakowskim Przedmieściu wylała prasa niemiecka, ale Berlin to wszak nasz najbliższy i największy partner ekonomiczny. Waszyngton i Moskwa, których interesy polityczne należy przedstawiać globalnie, potraktowały zmianę polskiego prezydenta, jako wiadomość drugorzędną. (więcej…)
29 marca amerykańska stacja HBO wyemitowała od dawna zapowiadany film dokumentalny: Going Clear: Scientology and the Prison of Belief. Premiera Going Clear zdobyła dla HBO największą od niemal dekady oglądalność. Dwugodzinne dzieło Alexa Gibney’a obejrzało prawie 1.7 miliona widzów, prawie zrównując się z czteroczęściowym filmem Spike Lee’a When the Levees Broke z 2006 r., opowiadającym o tragedii, jaką spowodował huragan Katrina. Biorąc pod uwagę dodatkową popularność, jaką film zyskał już po premierze, obejrzą go kolejne miliony. Nagłaśniają go media wszystkich politycznych opcji i zapatrywań. (więcej…)
23 marca swój start w wyborach prezydenckich w 2016 r. zapowiedział Ted Cruz, polityk z prawego skrzydła Partii Republikańskiej (GOP) i od razu przeszedł do historii. Jest pierwszym pierwszoligowym kandydatem, który zapowiedział swój strat w przyszłorocznych wyborach. Jeśli mu się powiedzie, będzie pierwszym od 1952 r. „pierwszym” deklarującym, którego wybrano głową państwa.
Inscenizacje organizowane przez sunnicką organizację Abu Bakra al-Baghdadiego, występującą dziś pod nazwą Państwa Islamskiego, wywołują efekt „gęsiej skórki” prawie u każdego „widza”. Obraz zastraszonej ofiary, klęczącej i recytującej islamskie slogany, obok której stoi zamaskowany bandyta, zaciskający w dłoni komandoski nóż (więcej…)
Wywiad z Levanem Berdzenishvili został zamówiony przez jeden z największych prawicowych tygodników w Polsce. Po lekturze wywiadu i po namyśle, redakcja zdecydowała się wywiad „odmówić”. Oznajmiła korespondentowi, że nie znalazła „równowagi” dla Berdzenishvili, a Saakaszwili nie chce rozmawiać z dziennikarzami. Jak widać nawet „prawicowe” medium może dojść do wniosku, że nie życiorys zdobi człowieka, jego wiedza i doświadczenie, ale jego szata polityczna lub szata w jaką dana redakcja go ubrała. Obojętnie, jakie szmaty są teraz w modzie, kogoś takiego, jak Levan Berdzenishvili wysłuchać warto. Choćby po to, by zestawić z obecną sytuacją polityczną w Gruzji. Rozmowa została przeprowadzona w Waszyngtonie, (sierpnia 2012 r.)
Zabójstwo Borysa Niemcowa wyraźnie zdumiało zachodnich polityków. Pękła kolejna bariera szoku. Wydarzenie zyskało rozgłos, na jaki nie zasłużyło dotąd żadne z dziesiątek „kontrowersyjnych” zabójstw politycznych w Rosji, popełnianych od ponad dekady. Zawdzięcza to nowemu paradygmatowi, opisującemu stosunek Zachodu do władz na Kremlu. Wszyscy chcą teraz dopaść sprawców tego mordu. Wszyscy, włącznie z rezydenturą na Kremlu. (więcej…)
70 już rocznica otwarcia bram obozu Auschwitz-Birkenau przez Armię Czerwoną przypomina o skali ludobójstwa dokonanego przez XX-wieczny totalitaryzm. Taka rocznica powinna być przede wszystkim dniem pamięci o ofiarach. Powinna. Jej obchody w liberalnych amerykańskich mediach pokazują, że pamięć jest wybiórcza, a ofiary spełniają funkcję żetonów w jakiejś zakulisowej grze. (więcej…)
Za nami odczyt Ireny Lasoty pt.: Cywilizacja Barbarzyństwa: Rosja i Państwo Islamskie. Spotkanie, mimo domowej i kominowej wręcz atmosfery lokalu, tryskało erudycją i autentyczną wymianą poglądów. Poziom narzucony przez znakomitego gościa, zresztą byłego wykładowcę Yale University oraz Temple University, podtrzymali mieszkańcy Podbeskidzia, młodsi i nieco starsi wiekiem, żywo włączając się w wymianę poglądów. (więcej…)
Internet raziła ostatnio wiadomość o masakrze dokonanej przez ubranych w stroje ninja libijskich tzw. „dżihadystów”. Mordercy wybrali na swe ofiary Koptów, czyli egipskich chrześcijan. Nie wysilili się. Porwali i zabili emigrantów zarobkowych. Bidaków, wędrujących, mimo ognia „rewolucji” i wojny domowej, do Libii na zarobek. Motto i tytuł pięciominutowego spotu z masakry brzmi: “Podpisana krwią wiadomość dla narodów krzyża”. Wiadomość też dla nas. (więcej…)
W połowie września w warszawskich Złotych Tarasach bawiła Britney Spears, styrana życiem gwiazda muzyki pop. Wywołała euforię, zwłaszcza wśród polskich naśladowczyń zakochanych w zachodnich wzorcach oraz w grupie tzw. „szafiarek”, blogerek komentujących i promujących modne, kobiece ubiory. Wątpliwe, by fanki te faktycznie marzyły kiedykolwiek, by poznać „prawdziwą” Britney. Raczej o tym, żeby się o Britney otrzeć, przykleić do niej, powielić lub powtórzyć jej sukces. Nikogo „prawdziwa” Britney nie interesuje, nikt jej nie zna. Pewno nikt też nikt jej za bardzo nie lubi. Britney Spears to od zera stworzony medialny produkt, niezatapialny i siłą rozpędu przynoszący profity. (więcej…)
Internetowe portale i gazety namiętnie cytowały w ostatnim tygodniu artykuł Richarda Herzingera: Polska idzie do przodu, z prorządowego „Die Welt”. Cytowały go pod tytułem: „Niemcy chwalą Polskę”. Jeśli spojrzeć na lata poprzednie, dochodząc do roku 2008 roku, tytułów takich jak ten, było w każdym roku kilka. Słowem, chroniczny brak kreatywności dziennikarzy, owa niemoc wygenerowania tytułu, który np. zdradzałby, co autor pomyślał, a co napisał. (więcej…)